Anayasa Mahkemesi’nin 2022/144 Esas, 2023/137 Karar sayılı, 26/7/2023 tarihli kararı, 24/10/2023 tarihli ve 32349 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmıştır. 

5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun; 231. maddesinin (1) numaralı fıkrasının, ve 273. maddesinin (1) numaralı fıkrasının, Anayasa’nın 13., 36. ve 141. maddelerine aykırılığı ileri sürülerek iptallerine karar verilmesi talep edilmiştir. 

Anayasa Mahkemesi öncelikle yapmış olduğu ilk incelemede; CMK’nın 231. maddesinin (1) numaralı fıkrasının esasının incelenmesine ve 273. maddesinin (1) numaralı fıkrasının; birinci cümlesinde yer alan “…hükmün açıklanmasından itibaren…” ibaresinin esasının incelenmesine, kalan kısmının iptaline karar verilmesi talebiyle yapılan itiraz başvurusunun ise reddine karar vermiş ve yaptığı esas incelemesinde de; CMK md.231/1. maddesinin  Anayasa’nın 36. ve 141. maddelerine aykırı olmadığına karar vermiş bununla birlikte CMK’nın 273/1. maddesi bakımından yapmış olduğu incelemede ise;  kararın 49. paragrafında da dile getirilen; “…Mahkemeye erişim hakkına getirilen sınırlamayla ulaşılmak istenen meşru amaç ve kişilerin mahkemeye erişim hakkından yararlanmasındaki bireysel yarar arasında makul bir orantının kurulamadığı anlaşılmaktadır. Bu itibarla kuralın gerekçesi açıklanmayan hükümler yönünden mahkemeye erişim hakkını güçleştirdiği ve kuralla hedeflenen amaca ulaşıldığında elde edilecek kamusal yararla kıyaslandığında kişilere aşırı külfet yüklediği, mahkemeye erişim hakkını orantısız dolayısıyla ölçüsüz bir biçimde sınırladığı” şeklindeki yerinde gerekçelerle  bu kuralın, Anayasa’nın 13. ve 36. maddelerine aykırı olduğuna ve  iptali gerektiğine, iptal hükmünün de kararın Resmi Gazete’de yayımlanmasından başlayarak dokuz ay sonra yürürlüğe girmesine oyçokluğu ile karar vermiştir. 
​
Karar metni https://normkararlarbilgibankasi.anayasa.gov.tr/ND/2023/137 adresinden erişilebilirdir.

Gerek Çocuk Koruma Kanunu ve Ceza Muhakemeleri Kanunu gerekse Türkiye’nin taraf olduğu uluslararası sözleşmeler kapsamında; bir suç isnadı altında bulunan çocuğun özel durumunun dikkate alınması gerektiğine şüphe yoktur. Anayasa Mahkemesi de 25/10/2017 tarihinde verdiği kararında; ( Başvuru no: 2014/18179) çok isabetli bir şekilde ulusal ve uluslararası hukuk ile güvence altında olan çocuk haklarına işaret etmiş ve somut olayda Anayasa’nın 19. maddesinde güvence altına alınan kişi hürriyeti ve güvenliği hakkının ihlal edildiğine karar vermiştir.

Anayasa Mahkemesi, 07.12.2017 tarihli basın duyurusu ile de Anayasa Mahkemesi Birinci Bölümü’nün 25/10/2017 tarihinde 2014/18179 başvuru numaralı bireysel başvuruda, Anayasa’nın 19. maddesinde güvence altına alınan kişi hürriyeti ve güvenliği hakkının ihlal edildiğine karar verdiğini duyurmuştur.

Anayasa Mahkemesi tarafından bu karar verilirken, Çocuk Koruma Kanunu ve Ceza Muhakemeleri Kanunu’nun yanı sıra Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi içtihadına, Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesine, Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Komitesi’nin 25.04.2007 tarihli ve 10 nolu Genel Yorumuna, Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Komitesi Sonuç Gözlemleri: Türkiye isimli belgeye; Avrupa Konseyi Parlamenter Meclisi’nin 27.06.2014 tarihinde kabul ettiği 2010(2014) sayılı  ve “Çocuk Dostu Adalet: Retorikten Gerçeğe” başlıklı karara; Çocuk Adalet Sisteminin Uygulanması Hakkında Birleşmiş Milletler Asgari Standart Kurallarına (Pekin Kuralları), Avrupa Konseyi Bakanlar Komitesi’nin Rec(2003)20 sayılı tavsiye kararına, Avrupa Konseyi Bakanlar Komitesi’nin R(87)20 sayılı tavsiye kararına, Avrupa Konseyi Bakanlar Komitesi’nin CM/Rec(2008)11 sayılı tavsiye kararına değinilmiştir.

Ayrıca Kararın basın duyurusunda da şu hususlara yer verilmiştir:
“Çocuklar hakkında tutuklama tedbirinin uygulandığı durumlarda ilgili uluslararası sözleşmeler ve belgeler ışığında tutuklamanın çocuklar bakımından en son başvurulacak yol olduğu, eğer tutukluluk bir zorunluluksa bunun mümkün olan en kısa sürede sonlandırılması gerektiği dikkate alınmalıdır. Ancak bu durum, çocuklar hakkında hiçbir şekilde tutuklama tedbirinin uygulanamayacağı şeklinde anlaşılmamalıdır. Bakanlar Komitesinin Avrupa Konseyine üye devletlere yönelik tavsiye kararında da belirtildiği üzere  kısmen daha büyük yaştaki çocuklar tarafından işlenmiş olan çok ciddi suçlara ilişkin istisnai olaylarda tutuklama tedbirinin uygulanması gerekebilir.
Somut olayda tutuklamaya karar verilirken tutuklama kararında başvurucunun çocuk olduğunun dikkate alındığına dair herhangi bir değerlendirmeye yer verilmemiştir. Dolayısıyla başvurucunun tutuklanmasına karar verilirken uluslararası sözleşme ve belgelerde yer alan ilkelere riayet edildiği, bu bağlamda diğer koruma tedbirlerinin uygulanmasının yetersizliğinden bahsedilirken başvurucunun yaşının dikkate alındığı söylenemez.”

Anayasa Mahkemesi somut olayda yaptığı incelemede sonuç olarak, Anayasa'nın kişi hürriyeti ve güvenliği hakkını güvence altına alan 19. maddesinin üçüncü fıkrasının ihlal edildiğine karar vermiştir.
 
Basın duyurusu,
http://www.anayasa.gov.tr/icsayfalar/basin/kararlarailiskinbasinduyurulari/bireyselbasvuru/detay/143.html
adresinden ve karar metni de
http://www.anayasa.gov.tr/icsayfalar/basin/kararlarailiskinbasinduyurulari/bireyselbasvuru/detay/pdf/2014-18179.pdf
adresinden erişilebilirdir.

5941 sayılı Çek Kanunu’nun 5. maddesinin Anayasa’nın 2., 5, 13., 19., 36., 37., 38. ve 141. maddelerine aykırılığı ileri sürülerek iptaline karar verilmesi talep edilmiş ve Anayasa Mahkemesi tarafından yapılan inceleme sonucunda da maddenin birinci fıkrasının ikinci cümlesi Anayasa’ya aykırı bulunarak bu kısmın iptaline karar verilmiştir. 10/10/2017 tarihli ve 30206 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 26/7/2017 tarihli ve 2019/191 E., 2017/131 K. sayılı kararı ile, bu fıkranın ikinci cümlesinde bulunan “…çekin üzerinde yazılı bulunan düzenleme tarihine göre kanuni ibraz tarihinden itibaren işleyecek 3095 sayılı Kanuna göre ticari işlerde temerrüt faizi oranı üzerinden hesaplanacak faizi ile takip ve yargılama gideri toplamından…” ibaresinin Anayasa’ya aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmiştir.  

AYM bahse konu düzenlemeyi Anayasa’nın 38. maddesinde yer alan “suçta ve cezada kanunilik” ilkesi uyarınca değerlendirmeye almıştır. AYM kararında yerleşik içtihatlarına da vurgu yaparak özellikle de “kuralda, temerrüt faizinin başlangıç tarihinin “düzenleme tarihine göre kanuni ibraz tarihi” olarak belirlenmesine karşın, faizin hangi tarihe kadar işletileceğinin belirtilmemiş olduğuna, bu durumun, sanık hakkında hükmedilecek adli para cezasının miktarı bakımından öngörülemezliğe sebebiyet verdiğine değinmiş ayrıca karşılıksız kalan çek miktarı için yapılacak takip masraflarının ve yargılama giderlerinin herhangi bir tereddüte yer vermeyecek şekilde önceden belirlenmesinin mümkün olmadığı hususlarını da belirterek, bu düzenlemenin öngörülemezliğe sebebiyet verdiğinden bahisle itiraz konusu kuralın bu kısmını, suç ve cezaların kanuniliği ilkesine aykırı bulmuştur.

Karar ve yayımlandığı Resmi Gazete
http://www.resmigazete.gov.tr/main.aspx?home=http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2017/10/20171010.htm&main=http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2017/10/20171010.htm
 adresinden erişilebilirdir.

Ayrıca karar hakkında bkz. http://kararlaryeni.anayasa.gov.tr/Karar/Content/8d79d07f-98b8-4579-9fe1-2e660459a9da?excludeGerekce=False&wordsOnly=False

7035 sayılı Bölge Adliye ve Bölge İdare Mahkemelerinin İşleyişinde Ortaya Çıkan Sorunların Giderilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile hukuk ve ceza yargılamalarındaki temyiz süreleri başta olmak üzere çeşitli konularda ve kanunlarda değişiklikler yapıldı.

5 Ağustos 2017 tarihli ve 30145 sayılı Mükerrer Resmi Gazete'de yayımlanan bu Kanun ile; 2576 sayılı Bölge İdare Mahkemeleri, İdare Mahkemeleri ve Vergi Mahkemelerinin Kuruluşu ve Görevleri Hakkında Kanun, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu, 5235 sayılı Adlî Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun, 6087 sayılı Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulu Kanunu ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nda değişiklikler yapıldı.

7035 sayılı Kanun, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu (“CMK”) açısından incelendiğinde CMK’nın 281, 282, 283, 285, 286, 291, 304. maddelerinde değişiklik yapıldığı ayrıca Altıncı Kitap Üçüncü Kısım Birinci Bölüm başlığında yer alan “Yargıtay” ibaresinin metinden çıkarıldığı ve 308. maddedeye 308/A maddesinin eklenmiş olduğu görülmektedir.

CMK’da yapılan bu değişiklikte üç başlık öne çıkmaktadır. Bunlardan ilki, temyiz edilemeyecek kararlar arasına (CMK’nın 286.maddesinin c bendi şeklinde) “ Hapis cezasından çevrilen seçenek yaptırımlara ilişkin ilk derece mahkemesi kararları ile ilgili olarak bölge adliye mahkemesince verilen; seçenek yaptırımlara ilişkin her türlü kararlar ve istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararlar,” şeklinde eklenen yeni benttir.

İkincisi, temyiz süresinin değişmesidir. Daha önce 7 olan temyiz süresi 15 güne çıkmıştır. CMK’nın temyiz istemi ve süresi başlıklı 291. maddesinde yer alan yedi günlük süre 15 olarak değiştirilmiştir.

Üçüncüsü de; bölge adliye mahkemesi Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz yetkisine ilişkin yapılan düzenlemedir. CMK’nın olağanüstü kanun yollarından itirazı düzenleyen 308. maddesine 308/A maddesi eklenmiştir. Buna göre;
“Bölge adliye mahkemesi Cumhuriyet başsavcılığının itiraz yetkisi
MADDE 308/A- (1) Bölge adliye mahkemesi ceza dairelerinin kesin nitelikteki kararlarına karşı bölge adliye mahkemesi Cumhuriyet başsavcılığı, re’sen veya istem üzerine, kararın kendisine verildiği tarihten itibaren otuz gün içinde kararı veren daireye itiraz edebilir. Sanığın lehine itirazda süre aranmaz. Daire, mümkün olan en kısa sürede itirazı inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir, aksi halde itirazı reddeder. İtirazın reddine ilişkin kararlar kesindir.”
şeklinde düzenleme yapılmıştır.
 
Konu hakkında detaylı bilgiler ve kanun tasarısının görüşüldüğü Genel Kurul tutanakları
https://www.tbmm.gov.tr/develop/owa/kanunlar_sd.durumu?kanun_no=7035
adresinden ayrıca kanun metni
http://www.resmigazete.gov.tr/main.aspx?home=http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2017/08/20170805m1.htm&main=http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2017/08/20170805m1.htm
adresinden erişilebilirdir.

Bilirkişiliğe başvuru ve kabul şartları, bilirkişilerin nitelikleri, eğitimi, sicil ve listeye kaydı, görevlendirilmesi, uymaları gereken temel ve etik ilkeler, çalışma esasları, denetimi, sicil ve listeden çıkarılması ile Bilirkişilik Danışma Kurulu, Bilirkişilik Daire Başkanlığı ve bilirkişilik bölge kurullarının çalışma usul ve esaslarını düzenlemek amacıyla çıkarılan yönetmelik yürürlüğe girdi. Bu yönetmelik, 3 Ağustos 2017 tarih ve 30143 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girdi.

Yönetmelik metni,
http://www.resmigazete.gov.tr/main.aspx?home=http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2017/08/20170803.htm&main=http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2017/08/20170803.htm
adresinden erişilebilirdir.

Uzlaştırmaya ilişkin usul ve esaslar ile uzlaştırma büroları ve Alternatif Çözümler Daire Başkanlığı’nın çalışma usul ve esaslarını düzenlemek amacıyla çıkarılan yönetmelik,
5 Ağustos 2017 tarih ve 30145 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdi. Bu yönetmelikte, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253, 254 ve 255. maddelerinde düzenlenen uzlaştırmanın uygulama alanı, uzlaştırmacıların nitelikleri, denetimleri, Cumhuriyet Başsavcılığı bünyesinde kurulan uzlaştırma bürolarının çalışma usul ve esasları gibi konularda önemli düzenlemeler yapıldı. Ayrıca Alternatif Çözümler Daire Başkanlığı’nın oluşumu, görevleri ve çalışma usul ve esasları gibi konular da düzenlendi.

Yönetmeliğin 4 adet ekinde de, uzlaştırma bürosuna gönderme kararı, soruşturma bürosuna iade kararı, uzlaştırma raporu örneği ve uzlaşma teklif formu örneği bulunmaktadır.

Yönetmelik ile birlikte aynı tarihli Resmi Gazetede; soruşturma ve kovuşturma makamlarının talebi üzerine görevlendirilen uzlaştırmacılara ödenecek meblağ ile ödenmesine ilişkin usul ve esasları belirleyen 2017 Yılı Uzlaştırmacı Asgari Ücret Tarifesi de yayımlanarak yürürlüğe girdi.
 
Ceza Muhakemesinde Uzlaştırma Yönetmeliği metni ve 2017 Yılı Uzlaştırmacı Asgari Ücret Tarifesi  
http://www.resmigazete.gov.tr/main.aspx?home=http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2017/08/20170805.htm&main=http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2017/08/20170805.htm
adresinden erişilebilirdir.

Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliği’nde 22 Şubat 2017 tarihinde yürürlüğe giren yönetmelik ile bir kısım değişiklik yapıldı.
22 Şubat 2017 tarihli ve 29987 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik” ile, “Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliği’nin”  6, 8 ve 13. maddeleri değişti.
Bu yeni yönetmelik ile kapalı ceza infaz kurumundan açık ceza infaz kurumuna ayrılma koşullarında önemli değişiklikler oldu. 2012 tarihli olan Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliği’nin Kapalı kurumdan açık kuruma ayrılacak hükümlüler başlıklı 6. maddesinin  (a) bendinde yer alan “cezalarının” ibaresi “cezaları on yıldan az olanlar bir ayını, on yıl ve yukarı olanlar ise” olarak değiştirildi. Bu kapsamda, açık cezaevine ayrılma konusunda aranan koşullardan kapalı kurumda kalma süresi kısaltılarak açık kuruma geçiş kolaylaşmış oldu. Yeni düzenlemeye göre; hükümlülerden; toplam cezaları on yıldan az olanlar bir ayını, on yıl ve yukarı olanlar ise onda birini kurumlarda infaz edip, iyi hâlli olan ve koşullu salıverilme tarihine yedi yıl veya daha az süre kalanlar açık kuruma ayrılabilecek.
Yine, açık kuruma ayrılamayacak hükümlüleri düzenleyen 8. maddenin c bendi de değiştirilerek hücre cezası alan kişiler bakımından bir kolaylık getirildi. Yeni düzenlemeye göre “c) Haklarında iyi hal kararı verilse bile, 5275 sayılı Kanunun 44 üncü maddesinde sayılan eylemlerden dolayı toplam beş ve daha fazla hücreye koyma cezası alıp, son hücreye koyma cezasının kaldırılması üzerinden bir yıl geçmemiş olanlar,” açık kurumlara ayrılamayacak.
Yeniden açık kuruma ayrılma başlıklı 13. madde de değişti. Yönetmeliğin 13 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkraları şu şekilde oldu:
“(1) Açık kurumda cezası infaz edilmekte iken; firar suçu hariç kınama dışında disiplin cezası verilmek suretiyle kapalı kuruma iade edilenler disiplin cezasının kaldırılma tarihinden itibaren, Yönetmelikte aranan diğer şartlara uyduğu takdirde açık kuruma ayrılabilir.”
“(2) Açık kurumda cezası infaz edilmekte iken ilk kez firar edip yakalanan ve hücreye koyma disiplin cezası verilmek suretiyle kapalı kuruma iade edilen hükümlüler, disiplin cezasının kaldırılmasından itibaren Yönetmelikte aranan diğer şartlara uyduğu ve bir daha firar etmeyeceği değerlendirildiği takdirde açık kuruma ayrılabilir. Açık kurumdan ikinci kez firar eden hükümlüler hakkında ise bu Yönetmeliğin 8 inci maddesinin ikinci fıkrasının (c) bendi hükmü uygulanır.”
 
Değişiklik yapan bu yönetmelik ilgili hükümleri için bkz.
http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2017/02/20170222-39.htm

Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda  Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin  26. Dönem 2. Yasama Yılı 26. Birleşiminde 24.11.2016 tarihinde kabul edilmiştir.
 
Bu Kanun tasarısı ile; “Tasarı ile; bazı suçlar bakımından asker kişiler hakkında verilen tutuklama kararlarının, askerî tutukevleri dışında ceza infaz kurumlarında yerine getirilmesinin zorunlu hâle getirilmesi, önödeme uygulanabilecek askeri suçların sınırlandırılması, İcra İflas Kanunu ve İş Mahkemeleri Kanunu'nda belirlenen istinaf ve temyiz kanun yollarına ilişkin parasal sınırların Hukuk Muhakemeleri Kanunu hükümleri ile uyumlaştırılması, asker kişilerin işledikleri belli suçlar yönünden yakalanmaları durumunda adli kolluk görevlilerine teslim edilmeleri, Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün görevleri arasına ceza muhakemesinde alternatif uyuşmazlık çözüm usullerinin geliştirilmesi ve etkin uygulanması amacıyla çalışmalar yapmak görevinin eklenmesi, bu Genel Müdürlük bünyesinde Alternatif Çözümler Daire Başkanlığının kurulması, Adalet Bakanlığı teşkilatı kapsamında eğitim-öğretim ilkelerini belirlemekle görevli Eğitim Kurulunun üye sayısının artırılması, elkonulan eşyalar ile ilgili olarak bunlar üzerinde iyiniyetli üçüncü kişiler lehine tesis edilen sınırlı ayni hakların korunması amacıyla düzenleme yapılması, genel düzeyde ceza adaleti bağlamında önödeme kurumunun etkinliğini azaltan usul hükümlerinin yeniden düzenlenmesi, Cumhuriyet başsavcılıkları ile ceza mahkemelerinin iş yükünü azaltacak yasal birtakım tedbirlere yer verilmesi, bu çerçevede uygulama farklılıkları ve sorunlarını giderici hükümler getirilmesi ve caydırıcılığın artırılması amacıyla bazı suçlara ilişkin cezaların yeniden düzenlenmesi amaçlanmaktadır.”
           
Tasarı, 30/11/2016 tarihinde Cumhurbaşkanlığı’na gönderilmiş ve Cumhurbaşkanınca onaylanarak, 6763 Kanun numarası ile; 02 Aralık 2016 Tarihli ve 29906 Sayılı Resmî Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmiştir.
 
Bu kanun ile, başta Ceza Muhakemesi Kanunu ve Türk Ceza Kanunu olmak üzere; Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun, Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun, Hukuk Muhakemeleri Kanunu,  Askerî Ceza Kanunu, İcra ve İflas Kanunu, İş Mahkemeleri Kanunu gibi çeşitli kanunlarda değişiklikler yapılmıştır.
 
Konu hakkında detaylı bilgiler ve kanun tasarısının görüşüldüğü Genel Kurul tutanakları https://www.tbmm.gov.tr/develop/owa/tutanak_g_sd.birlesim_baslangic?PAGE1=1&PAGE2=1&p4=22761&p5=H adresinden ayrıca kanun metni
http://www.resmigazete.gov.tr/main.aspx?home=http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2016/12/20161202.htm&main=http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2016/12/20161202.htm
adresinden erişilebilirdir.

6736 sayılı Bazı Alacakların Yeniden Yapılandırılmasına İlişkin Kanun Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin, 26.Dönem 1.Yasama Yılı 122.Birleşiminde  03.08.2016 tarihinde kabul edilmiştir.

Kanun kapsamında yapılacak başvurularda başvuru süreleri farklı olarak öngörülmüştür. Özellikle de 31 Ekim 2016, 30 Kasım 2016 ve 31 Aralık 2016 tarihlerine dikkat etmek gerekmektedir. 

Bu Kanun teklifi ile; “özel sektörün kamuya olan borç yükünün azaltılarak borçlara taksitle ödeme imkânı getirilmesi, ihtilafların sulh yoluyla sonlandırılması, vergi incelemesinde olan konuların dava yoluna gidilmeksizin çözümlenmesi, vergilemede öngörülebilirliğin artırılarak geçmiş vergilendirme dönemleri ile ilgili olası risklerin ortadan kaldırılması, işletme kayıtlarının fiili durumlarına uygun hâle getirilerek kayıtlı ekonomiye geçişin teşvik edilmesi, 6552 sayılı İş Kanunu ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması ile Bazı Alacakların Yeniden Yapılandırılmasına Dair Kanun kapsamında yapılandırılan alacakların, Kanunun öngördüğü şartlar dâhilinde ödeyemeyen borçlulara yeniden bir hak verilerek kamu alacaklarının tasfiyesi öngörülmektedir.”

Kanun, 10/08/2016 tarihinde Cumhurbaşkanlığı’na gönderilmiş ve Cumhurbaşkanınca onaylanarak, 6736 kanun numarası ile; 19.08.2016 Tarihli ve 29806 Sayılı Resmî Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmiştir.
 
19.08.2016 tarihinde yürürlüğe giren bu Kanun ile, başta vergi borçları olmak üzere kamuya ait borçların yapılandırılarak ödenmesinde önemli birçok seçenek sunulmuştur. Ancak Kanunla getirilen düzenlemelerden faydalanmak için ise farklı farklı başvuru süreleri konulmuştur. 

Örneğin; gelir/kurumlar, stopaj ve katma değer vergileri için matrah ve vergi artırımı düzenlemesi ile ilgili başvurularda son gün 31 Ekim 2016’dır: buna göre; 2011-2015 dönemlerine ilişkin olarak bu dönemlerin tamamında veya istenilen herhangi bir takvim yılında Kanunda yer alan oran ve tutarlarda matrah ve vergi artırımı yapılması mümkün hale gelmiş, matrah ve vergi artırımı yapılan vergi türleri için artırım dönemlerinin vergi incelemesine tabi tutulmayacağı düzenlenmiştir. Ayrıca halen devam eden incelemelerle ilgili olarak da belli şartlar altında matrah ve vergi artırımından faydalanılması mümkündür. Son günün 31 Ekim 2016 olduğuna dikkat edilmelidir.

İşletme kayıtlarının geçek duruma uygun hale getirilmesi ile ilgili başvurularda ise son gün 30 Kasım 2016’dır. İşletmede mevcut olduğu halde kayıtlarda yer almayan emtia, makine teçhizat ve demirbaşlar 30 Kasım 2016 tarihine kadar kayıt altına alınabilecektir. Ayrıca benzer şekilde kayıtlarda yer aldığı halde işletmede bulunmayan emtia ile kasa mevcudu ve ortaklardan alacaklar beyan edilerek defter kayıtları gerçeğe uygun hale getirilebilecektir. Bu konuda son günün 30 Kasım 2016 olduğuna dikkat edilmelidir.

Yurt içi ve yurtdışında bulunan bazı varlıkların milli ekonomiye kazandırılması ile ilgili başvurularda da son gün 31 Aralık 2016’dır. Yurtdışında bulunan bazı varlıkların Türkiye’ye getirilmesi veya yurt içinde bulunan bazı varlıkların işletme kayıtlarına dahil edilmesi konularında son günün 31 Aralık 2016 olduğuna dikkat edilmelidir.
 
Konu hakkında detaylı bilgiler ve kanun tasarısının görüşüldüğü Genel Kurul tutanakları
https://www.tbmm.gov.tr/develop/owa/tutanak_g_sd.birlesim_baslangic?PAGE1=1&PAGE2=1&p4=22699&p5=H
adresinden ayrıca kanun metni
http://www.resmigazete.gov.tr/main.aspx?home=http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2016/08/20160819.htm&main=http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2016/08/20160819.htm
adresinden erişilebilirdir.
 
Kanun hakkında detaylı bilgiler ve Başvurular için http://www.gib.gov.tr/ adresinden bilgi alınabilir.

6706 sayılı Cezaî Konularda Uluslararası Adlî İş Birliği Kanunu, Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin  26. Dönem 1.Yasama Yılı 78. Birleşiminde, 23.04.2016 tarihinde kabul edilmiştir.
           
Bu Kanun tasarısı  ile; “cezai konularda uluslararası adli işbirliği alanında Türkiye'nin taraf olduğu uluslararası anlaşma hükümlerinin iç hukukta uygulanmasının kolaylaştırılması ve konuyla ilgili dağınık mevzuat hükümlerinin bir araya toplanarak uygulayıcılara yol gösterilmesi için alana ilişkin usul ve esasların düzenlenmesi; bu kapsamda, Adalet Bakanlığının görev ve yetkilerinin belirlenmesi, yabancı devletlerin adli işbirliği istemlerinin reddedilebileceği durumların, adli işbirliği kapsamında gelen bilgi ve belgelerin kullanım esaslarının, Türk ve yabancı adli merci taleplerine, ayrıca görüntülü ve sesli iletişim tekniği ile adli yardımlaşmaya ilişkin kuralların düzenlenmesi, suçluların iadesine yönelik olarak Türkiye'den yabancı devlete iade esaslarının, iade istemlerinin kabul edilmeyeceği durumların, iade ile bağlantılı sınır dışı etme, geçici tutuklama, koruma tedbiri, yargılama ve teslim ilkelerinin, ayrıca Türkiye'nin iade talepleri ve şartlarının belirlenmesi, yine uluslararası işbirliği çerçevesinde soruşturma, kovuşturma ve infaz devir esasları ile hükümlü nakline ilişkin hususların düzenlenmesi amaçlanmaktadır.”
           
Tasarı, 29/04/2016 tarihinde Cumhurbaşkanlığı’na gönderilmiş ve Cumhurbaşkanınca onaylanarak, 6706 kanun numarası ile; 05.05.2016 Tarihli ve 29703 Sayılı Resmî Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmiştir.
 
Konu hakkında detaylı bilgiler ve kanun tasarısının görüşüldüğü Genel Kurul tutanakları
https://www.tbmm.gov.tr/develop/owa/tutanak_g_sd.birlesim_baslangic?PAGE1=1&PAGE2=1&p4=22617&p5=H
adresinden ayrıca kanun metni
http://www.resmigazete.gov.tr/main.aspx?home=http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2016/05/20160505.htm&main=http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2016/05/20160505.htm
adresinden erişilebilirdir.